19 Woordelijk? verwarring. Want al deze bedrijven en overheden nemen verantwoordelijkheden bij de consument uit handen, terwijl ze andersom ook regelmatig de verantwoordelijkheid afschuiven op diezelfde consument. We zien het in de zorg, waar huisartsen nog amper bereikbaar zijn en waar we via de eigenrisicoregeling gestimuleerd worden minder zorg af te nemen. In de energiebranche, waarbij aanbieders de keus voor groene stroom aan de consument overlaten. En in de eeuwige politieke discussie over respect, waarin de politiek van mening is dat het moet beginnen bij de burger, terwijl de politiek zelf nauwelijks handelt. Maar misschien is het beste voorbeeld van diffusion of responsibility wel de kredietcrisis. Jarenlang zijn we met geld omgegaan alsof het niet onze verantwoordelijkheid was. We gaven geld uit dat we helemaal niet hadden. We leenden zoveel als we maar konden krijgen. Zelfs als je al bij het BKR geregistreerd stond, was er nog wel ergens een instelling die je geld wilde lenen. We wilden alleen maar meer, mooier, luxer en duurder en dachten niet na over de gevolgen. Want de bank is zó'n verantwoordelijke instelling, die zal wel weten wat goed voor me is. Maar kredietverstrekkers legden op hun beurt de verantwoordelijkheid weer volledig bij de consument. Zelfs nu het fout is gegaan, wijzen burgers, bedrijven en de overheid met een beschuldigend vingertje naar elkaar. Nemen De kredietcrisis heeft ook positieve gevolgen. Zo zijn veel consumenten zich gaan realiseren dat ze uiteindelijk zélf verantwoordelijk zijn voor hun financiële situatie en hun eigen boontjes moeten doppen. Ze vertrouwen er niet meer blind op dat banken en overheid voor hun centjes zullen zorgen. En niet alleen op financieel gebied zie je dat burgers de verantwoordelijkheid nemen. Zo worden er steeds meer particuliere instellingen opgericht. Zoals zorginstellingen, waar patiënten de deur platlopen voor een total body scan, omdat ze hun gezondheid in eigen hand willen houden. Of privébasisscholen die opgericht worden door ou- ders, omdat ze ontevreden zijn over het onderwijssysteem. Steeds meer senioren nemen de regie in handen en kiezen zelf het moment van hun overlijden. Sommigen dragen een penning met de woorden `reanimeer mij niet'. Anderen laten die woorden zelfs op hun borst tatoeëren. Wie verantwoordelijkheid neemt voor zichzelf, eist dat ook van een ander. Het wordt dus tijd dat ook bedrijven hun verantwoordelijkheden eens goed onder de loep nemen en er vervolgens naar gaan handelen. Een voorbeeld is Audi. Daar ziet men duurzaamheid niet als een marketingtool, maar als hun verantwoordelijkheid. Zo zorgt Audi niet alleen voor duurzame motortechniek, maar ook voor duurzame fabrieken en materialen en wil Audi de bestuurder helpen duurzamer te rijden. Bedrijven die hun verantwoordelijkheid nemen krijgen een streepje voor, want consumenten gaan hier steeds meer belang aan hechten. * Merel de Boer is junior strateeg bij DDB Pagina 18

Pagina 20

Voor uitgaven, online reisgidsen en magazines zie het Online Touch content management system systeem. Met de mogelijkheid voor een webshop in uw clubbladen.

MarketingTribune 1 Lees publicatie 11Home